...Ale wcale nie takie leniwe. Uczestnicy zajęć pracowali ochoczo. Atmosfera zaczęła coraz bardziej nasiąkać przygotowaniami do końcowego spektaklu.
Jak widać wyżej, powstały nowe układy choreograficzne, ale nie tylko. Dziennikarze uraczyli nas monologiem zielarki. Jednym z tekstów, które pojawią się w naszym spektaklu. Spostrzegawczy czytelnicy naszego bloga zauważą związek tej opowieści z legendą o trzech kościołach.
Monolog zielarki:
Dawno temu, pewnej burzowej nocy poszłam na grób swojego ojca, gdy nagle obok cmentarza wyrósł kościół obrośnięty kolczastym krzewem. Słychać było przerażające głosy. Chciałam już uciec do domu, ale zatrzymał mnie kościelny z dziurawą tacką. Powiedział, że jeśli komuś powiem, że kradnie pieniądze, to zamienię się w ducha. Poczułam, że ktoś mnie bierze za ramiona i zanim zorientowałam się co się dzieje, znalazłam się w mrocznym kościele. Ksiądz odprawiał mszę. Chciałam zapytać któregoś ducha, co się dzieje, gdy nagle zobaczyłam duszka małego chłopca, który płakał. Powiedział mi, że został porwany przez duchy i na wieczność musi tu zostać. Szukał wyjścia, ale gdy próbował uciec, zatrzymywał go duch kościelnego, który mówił mu, że jeśli wyjdzie, zamieni się w popiół. Nagle za oknami zrobiło się jasno i gdy wyszłam z kościoła zobaczyłam cztery diabły, które pochwyciły kościół i z okropnym krzykiem wiernych kościół zapadł się pod ziemię. Ja się rozpłakałam, bo został tam duszek małego dziecka. Do tej pory śni mi się ten kościół. Nigdy już tam nie chcę wracać.
Autorki: Ula Furgał i Łucja Szablińska
Grupa plastyczna, w twórczym szale zaczęła produkować kolejne prace. Zostaną one wykorzystane jako elementy scenografii oraz banery.
Tym razem fotografom-scenografom pomagali również aktorzy, których dłonie także znalazły się na tej małej "Alei gwiazd"
... A powyżej nasze kolejne doświadczenia z okolicznymi mieszkańcami
Zaś poniżej zmagania choreograficzne....
Zaś na koniec dnia zasłużony relaks: krótki mecz piłki nożnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz